Pielgrzymka

Dziś rano mój kursowy brat Piotrek zabrał mnie samochodem na pielgrzymkę. Bardzo chciałem w tych dniach pomodlić się na Jasnej Górze. W kontekście zbliżającej się operacji, życiowych wielkich rekolekcji, przemyśleń, rozważań, chciałem uklęknąć przed Czarną Madonną, jak za dawnych dziecinnych lat, pomodlić się i Jej opiece zawierzyć to wszystko. Piotr bez wahania zaproponował pomoc i podjechał po mnie samochodem. Jestem Ci, Piotrze bardzo wdzięczny za Twój braterski gest!

Z Jasną Górą czuję się bardzo mocno duchowo i emocjonalnie związany, jak wielu naszych rodaków. Zawsze lubiłem tam być. Pielgrzymowałem przez kilka lat pieszo z warszawską WAPM. To tam, przed obliczem Matki, w ciszy nocnych czuwań podejmowałem moją życiową decyzję o wstąpieniu do zgromadzenia zakonnego i byciu księdzem. Fascynowała mnie zawsze Sala Rycerska z narożnym wejściem, tzw. furtą klasztorną i napisem "Klauzura". Był taki czas, że chciałem zostać paulinem, żeby móc całe życie pracować i mieszkać na Jasnej Górze. Kiedy już dorastałem dowiedziałem się coś jeszcze. Otóż moja mama, 33 lata temu, kiedy jako trzyletni brzdąc musiałem być zoperowany na serce, napisała list do Matki Bożej, ofiarowała mnie Jej Macierzyńskiej opiece. List ten wrzuciła do skarbony, która do dziś stoi po lewej stronie przy wejściu do kaplicy. I Maryja zawsze mnie prowadziła. To wiem. Tego doświadczałem i doświadczam!

Zanim jednak dziś, po prawie trzech latach przerwy (!) wróciłem do kaplicy jasnogórskiej, zatrzymaliśmy się po drodze w innym, równie starym jak Jasna Góra sanktuarium Matki Bożej w Leśniowie. Ucieszyłem się bardzo, gdyż do Leśniowa wiele razy jeździłem jeszcze jako dziecko z moim wujkiem starą Syrenką :) Figurka Maryi z Dzieciątkiem, piękny stary klasztor pośród zieleni i piachów Jury Krakowsko - Częstochowskiej, cudowne źródełko, modlący się prości ludzie, w takim klimacie rodziła się moja maryjna pobożność jakieś 28 lat temu. I coś z tego zostało. Dzisiejsza wizyta w Leśniowie była dla mnie jak oddech pięknych dziecięcych i młodzieńczych wspomnień. Przy okazji pomyślałem o Mirku i Tomku, dwóch rzymskich kolegach, których marzenia wciąż krążą wokół paulińskiego zakonu, a w Leśniowie biali pustelnicy mają swój nowicjat.

W południe stanęliśmy w progach jasnogórskiej kaplicy. Poczułem mocniejsze uderzenia serca. To jak powrót do domu. Z oddali popatrzyłem w oczy Matki. Jak zawsze zamyślone, czułe, przenikliwe. Na Jasnej Górze dziś sporo maturzystów i gimnazjalistów. Nic się nie zmienia pomimo tego, że już mamy XXI wiek. Ci młodzi ludzie tu przychodzą. Wierzą. Piszą listy do Matki Bożej. Modlą się. Spowiadają. Przyjmują Komunię Św. Piękne to! Dziś było ich zdecydowanie więcej niż osób starszych. Po moich życiowych voyagach, teologicznych, intelektualnych podbojach i mędrkowaniu wracam do tego, co takie proste, do pobożności z dzieciństwa i... okazuje się, że ona ma swoją siłę! Maryjność to jest TO! Nikt mi tego przekonania nie odbierze, że trzymając w ręku różaniec i patrząc w oczy Matki można być spokojnym! Do tego wątku kiedyś wrócę.

Napisałem list do Matki, włożyłem go do koperty, którą podała moja mama, podobnie jak 33 lata temu. Wrzuciłem do skarbony po lewej stronie przy wejściu. Jedno, co dziś z pełnym zaangażowaniem chciałem Jej powiedzieć, to moje Totus Tuus. Czy coś więcej trzeba? Ufam Ci Mamo, wiem, że mnie nie zostawisz w potrzebie. I Ty wiesz, że to wszystko jest paschą - od grzechu do wolności, od infantylnego życia do dojrzałości... To wszystko zostawiłem dziś w czasie Eucharystii w kaplicy cudownego obrazu.

Na koniec jeszcze jedna radość. Odwiedziliśmy nowe ognisko rekolekcyjne kochanych sióstr zawierzanek w Częstochowie. Piękny dom, duża kaplica. Te ogniska, które płoną modlitwą i rekolekcyjnym nawracaniem się, są także od kilku lat moim domem. Nie mogę się już doczekać czasu rekolekcji ignacjańskich w częstochowskim ognisku. Mam nadzieję, że wkrótce! Siostro Tereso i cła wspólnoto zawierzenia, dziękuję Wam za modlitwę i dobre słowa!

Taki to był piękny dziś pielgrzymkowy dzień.
Dobrze, że jest Maryja! I Leśniów i Jasna Góra!
I Jej obraz na mojej ścianie.
I dobrze, że są wszyscy ci, którzy Ją kochają.

Dziękuję!